Księżniczka z Rusi Kijowskiej królową Francji! Kim była Anna Jarosławówna?

W 1051 r. francuski król Henryk I, wnuk Hugona Capeta, ożenił się w katedrze w Reims z córką Jarosława Mądrego, wielkiego księcia kijowskiego. W 2005 r. prezydent Ukrainy odwiedził miasto Senlis, aby odsłonić pomnik wzniesiony dla jej upamiętnienia.

Losy egzotycznej księżniczki opisała Régine Desforges w książce Pod niebem Nowogrodu. Ta napisana w 1990 r. powieść historyczna opowiada o podróży Anny Kijowskiej, która przybyła z najdalszych zakątków Europy, aby poślubić Henryka I, wnuka Hugona Capeta, pierwszego króla z rodu Kapetyngów, która rządziła Francją przez prawie dziewięć stuleci.

Ukraina i Francja nie zapomniały o księżnej Annie Kijowskiej, ponieważ w 2005 r. prezydent Wiktor Juszczenko odwiedził Senlis, aby odsłonić pomnik księżniczki, która po śmierci swojego męża Henryka I została współregentką wraz ze swoim synem Filipem I aż do 1063 r.

Henryk, król Franków w 1031 r., owdowiał w wieku 36 lat po śmierci swojej pierwszej żony Matyldy Fryzyjskiej. Historyk Gonzague Saint-Bris opisuje jak Kapetyngowie szukali w całej Europie księżniczki, która byłaby « ideałem piękna i mądrości ». Po długich poszukiwaniach dyplomaci i inni doradcy wysłani przez Henryka znaleźli młodą kobietę o niespotykanej urodzie, Annę, córkę wielkiego księcia kijowskiego Jarosława Mądrego.

Do Kijowa wysłano bardzo uroczyste poselstwo, aby prosić o rękę córki księcia kijowskiego Jarosława Mądrego. Na czele tej ambasady stanął Roger II z Châlons , biskup Châlons. Anna otrzymała staranne wykształcenie, znała grekę i łacinę. Do Francji przybyła przez Kraków, Pragę i Ratyzbonę.

Reszta jest jak bajka. Po przebyciu prawie dwunastu tysięcy mil Anna Kijowska spotyka wreszcie Henryka Capeta, o którym wie tylko tyle, że ma reputację potężnego władcy. Według powieściopisarzy, ich pierwsze spotkanie jest jak miłość od pierwszego wejrzenia. Ślub w Reims był okazją do wielkich uroczystości.

Reszta jest już historią. Anna Kijowska, jedna z najdzielniejszych królowych średniowiecza, urodziła królowi Francji czworo dzieci.

Owdowiawszy po Henryku I została współregentką wraz z ich synem Filipem aż do 1063 r., kiedy to ponownie wyszła za mąż za hrabiego Valois, Raoula de Crépy, po tym jak ten wyparł się swojej prawowitej żony. Związek ten wzbudził gniew biskupów, a także sp

Owdowiawszy po Henryku I została współregentką wraz z ich synem Filipem aż do 1063 r., kiedy to ponownie wyszła za mąż za hrabiego Valois, Raoula de Crépy, po tym jak ten oddalił swojej prawowitą żoną. Związek ten wzbudził gniew biskupów, a także spor z jej synem Filipem, w wyniku którego w 1064 r. obłożono ich na kilka lat ekskomuniką.

Anna spędziła starość w Senlis, ktore w XI wieku było miastem o dużym znaczeniu, z zamkiem królewskim, siedzibą diecezji, katedrą, co najmniej trzema kościołami parafialnymi i trzema opactwami, w tym opactwem św. Wincentego, założonym przez Annę Kijowską w 1065 roku. Anna kazała odbudować tam zrujnowany kościół lub kaplicę, którą konsekrowano w 1065 r. Zmarła między 1075 a 1089 r.