Niespodzianka w Akwitanii. Odkryte średniowieczne freski potwierdzają obecność Templariuszy
Freski templariuszy z XII wieku zostały odkryte przez biuro architektoniczne w kościele św. Marcina w Linxe, w departamencie Landes. Jest to odkrycie, które zmienia radykalnie stan wiedzy o kościołach wybrzeża Akwitanii.
W kościele św. Marcina w Linxe (Landes) odkryto malowidła pochodzące z czasów średniowiecza. Okrycie to potwierdza obecność zakonu templariuszy pod koniec XII wieku w małym miasteczku na południowym zachodzie.
Według Rémy’ego Desalbresa, architekta specjalizującego się w ochronie dziedzictwa kulturowego, ujawniono « dość wyjątkowy wystrój typowy dla templariuszy », « zwłaszcza duże krzyże i drzewa życia o silnej symbolice w czerwonych odcieniach ». Motywy te są bardzo rzadko spotykane w Akwitanii.
« To odkrycie potwierdza, że to Templariusze doprowadzili do przekształcenia tego małego romańskiego kościółka w dużą warowną świątynię » – wyjaśnił architekt, który od kilku lat pracuje nad katolickimi zabytkami w Akwitanii. « Potwierdza to również obecność szlaku nadmorskiego, z którego korzystali pielgrzymi wędrujący do Santiago de Compostela. »
Malowidła odkryto pod sześcioma warstwami białego tynku, na wysokości 17 metrów w obrębie prezbiterium. Symbole takie jak drzewo życia, a przede wszystkim krzyż templariuszy świadczą o tym, że rycerze Chrystusa rzeczywiście byli obecni w tej części Akwitanii. Dowody te zaprzeczają tezom wielu historyków, którzy wątpili w obecność templariuszy wzdłuż wybrzeża, gdyż ta część drogi do Santiago de Compostella była mniej zbadana niż inne słynne szlaki, takie jak szlak z Conques lub Tuluzy. Freski w kościele św. Marcina w Linxe są dziś dowodem, którego brakowało.
W celu uzyskania dotacji na sfinansowanie prac, które odsłoniłyby wszystkie ukryte jeszcze malowidła, biuro architektoniczne Rémy Desalbres i merostwo w Linxe zamierzają wystąpić do regionalnej dyrekcji ds. kultury o objęcie kościoła ochrona jako zabytku historycznego.
Według bazy danych Mérimée prowadzonej przez ministerstwo kultury, kościół został zbudowany w XIII wieku, a prawdopodobnie około 1500 roku został przebudowany. Dzwonnica spłonęła w 1741 roku i wkrótce potem została odbudowana. W 1863 r. powstał projekt budowy drugiej nawy bocznej od południa i przedłużenia nawy, który jednak nie został zrealizowany.
Kościół został dosłownie zdewastowany w latach 60-tych XX wieku, po soborze watykańskim II. Stracił wtedy całe swoje umeblowanie: stary ołtarz z marmuru karraryjskiego zastąpiono nowymi, bezdusznymi meblami, a piękne romańskie kamienie pokryto betonopodobnym tynkiem. Wewnątrz, kolejna warstwa białej farby przyciemniła nawę i prebiterium.
INFORMACJE PRAKTYCZNE
Linxe znajduje się o 11 kilometrów na wschód od altantyckich piaszczystch plaż, w regionie gaskońskich Landów. Dworzec kolejowy w Dax oddalony jest o 30 km, a lotnisko w Biarritz – o 80 km.
Gaskonia słynie ze swego douceur de vivre czyli „słodyczy życia”, jedzenia (foie gras i brandy Armagnac), piaszczystch plaż, słonecznej pogody i krajobrazu z łańcuchem Pirenejów. Jest popularnym celem turystów. Przyciaga emerytów z wielkich miast północnej Europy, głównie z Anglii i Beneluxu.
